Rozdział 35

- Wujek! – krzyknął  młody Winiarski, kiedy zobaczył nadchodzącego Aleksa.

- Cześć młody! – przywitał się z nim i wziął go na ręce. Następnie popatrzył na mnie z uśmiechem.

- Idziemy na lody? – spytał malec.

- A byłeś grzeczny? – Atanasijević zaczął łaskotać Oliwiera, po czym odstawił go na ziemię.

-  Jasne! – zaczął piszczeć Oliwier.

Całą czwórką poszliśmy na lody. Gdy dokonaliśmy zakupu udaliśmy się do parku. Oliwier od razu poszedł karmić kaczki. Michał poszedł go pilnować. Zostaliśmy tylko we dwoje.

- Młody cię polubił. – zaśmiał się Aleks.

- Ja jego też. Fajny dzieciak. – uśmiechnęłam się.

- Coś się stało? – spojrzał na mnie z poważną miną.

- Niee.. – pokiwałam głową.

- Jeżeli chodzi o Maćka.. – zaczął, ale od razu mu przerwałam.

- Nie rozmawiajmy o nim… Za tydzień jadę do Spały, na obóz siatkarski… - powiedziałam po dłuższej chwili.

- Ja mam zgrupowanie w Serbii. Wiesz, cieszę się, że będę mógł zobaczyć się z rodziną, kolegami… Ale…

- Ale? – uniosłam brew.

- Tutaj też wiele zostawiam. – uśmiecha się, jak tylko najładniej potrafi.

- Skra da sobie radę. – odpowiadam na jego uśmiech.

- A ty? – łapie mnie za rękę.

- Też.. – momentalnie wyślizguję rękę, gdy widzę, że w naszą stronę zmierza rodzina Winiarskich.

Chłopaki chcieli pograć w nogę. Ja nie byłam zbyt chętna, ale gdy malec zaczął mnie niemalże błagać, momentalnie mu uległam. Ja byłam z Michałem, a Oliwier i Aleks razem.

Stałam z piłką i próbowałam okiwać małego Winiara. Był zawzięty.. Ale to chyba po tacie. Michał grał naprawdę dobrze. Gdy się z nim kiwałam, nagle poczułam, że ktoś mnie „obezwładnia”, po czym młodemu Winiarowi udaje się odzyskać piłkę. Odwracam się i widzę Aleksa, który zaczyna się śmiać.

- To nie fair. – udaję obrażoną, gdy mnie puszcza.

- Musiałem. – zaczyna się bronić.

- Wujek, nie obijaj się! – od razu zostaje upomniany przez Oliego.

Po kilkunastu minutach gry schodzę z boiska, aby zaczerpnąć łyk wody. Obok mnie momentalnie pojawia się Aleks.

- Gniewasz się? – mówi szeptem.

- I to jak. – zaczynam się śmiać.

- Będę za tobą tęsknił… - całuje mnie w policzek, a tym samy wprawia mnie w zaskoczenie oraz osłupienie.

Pod nosem uśmiecham się do siebie, ale nie patrzę na Aleksa. Wiem, że jego wzrok skierowany jest na mnie.

- Mamy jeszcze cały tydzień. – mówię po chwili. Na potwierdzenie Aleks kiwa głową. Następnie proponuje, że mnie odwiezie. Po namowach ostatecznie się zgadzam.

W połowie drogi samochód się zatrzymuje.

- Co się stało? – rozglądam się w koło.

- Chodź.  – mówi i wysiada. Robię to samo. – Zrobisz sobie ze mną kilka zdjęć? Jak będę tęskni, to przynajmniej na zdjęciu sobie na ciebie popatrzę. – roześmiał się.

Zaczynam się śmiać. Młody Serb zaskakuje mnie na każdym kroku. Wyciąga telefon i na początek robimy sobie „samojebki”. Wiecie dziubki, zdjęcia z rąsi. Nie mogłam powstrzymać się od śmiechu.

Potem robił mi zdjęcia, a ja zaczęłam robić głupie miny, pozować.

- Ej, ej miało być kilka zdjęć! – podeszłam i zobaczyłam efekty współpracy na jego telefonie.

- Cicho! – zaśmiał się. – Teraz będę mi zazdrościli, że mam taką ładną koleżankę w Polsce. – powiedział z uśmiechem.

- Nikomu ich nie pokazujesz. – syknęłam, a on zaczął się śmiać.

- Pamiętaj, że jak wrócę, to będziemy mieć dziki seks. – zaczął się śmiać, a ja za nim. Przypomniałam sobie nasze wygłupy przez telefon.

- Tak, tak.. ty ogierze. – wybuchłam śmiechem.

Dojechaliśmy do domu. Pożegnałam się i weszłam do środka. Dzwoniła Nikola, ale wolałam nie odbierać. Byłam na nią zła, za to co robi z Fabianem. Wiem, że to jeszcze nie zdrada… no właśnie.. jeszcze.

Minął tydzień i dzień wyjazdu do spały. Ja miałam jechać razem z tatą. Dziewczyny jechały jakimś oddzielnym samochodem. Z Muzajem nic się nie wyjaśniło. Na razie wolę żeby tak zostało. Z Alkiem przykro mi było się rozstawać…

Po kilku godzinach byłam z tatą na miejscu. Od razu poszedł zapytać o pokoje. Dziewczyn jeszcze nie było. No tak, a ja z bagażami zostałam sama… Wyciągnęłam walizkę z bagażnika.. ledwo bo ledwo..

- Daj pomogę. – usłyszałam za sobą jakiś głos. Odwróciłam się i zobaczyłam, że to Włodi. Ucieszyłam się na jego widok. On podszedł i mnie przytulił. Wziął moją walizkę i zaczęliśmy kierować się Spalską dróżką.

Dobrze znałam te okolice, w końcu się tutaj wychowałam…  Nie był mi obcy żaden zakamarek. Pamiętam jak kiedyś bardzo chciałam przyjść, zobaczyć jak siatkarze trenują. Nie odważyłam się..

- Jeszcze nie pogodzona z Maćkiem? – pyta nagle i uśmiecha się do mnie.

- Nie w sumie.. dobrze, że wyjechałam. Przynajmniej nie będę słuchała, jak mnie obraża.. – wzruszyłam ramionami.

- Jula.. – zaczął Włodii, ale nie skończył, bo na horyzoncie zobaczyłam właśnie Muzaja. Spojrzałam z przerażeniem na Włodarczyka.

- Mogłeś mi powiedzieć. – zaszeptałam.

- Nie zdążyłem… - nie zdążył zauważyć, bo Muzaj mnie zauważył. Od razu zaczął iść w moją stronę.

- O proszę.. A gdzie Aleks? – no nie powiem, miłe powitanie ze strony Muzaja..

- Daruj sobie. – mruknęłam starając się na niego nie patrzeć.

Gdy odchodziłam słyszałam jeszcze Włodarczyka jak ochrzaniał Maćka, za to co wyrabia. Z resztą należmy mu się.

Weszłam na spalski korytarz. Nie widziałam nikogo. Pusto. Nie wiedziałam co ze sobą zrobić. Zapukałam do najbliższych drzwi, aby dowiedzieć się, co ja mam tutaj w ogóle robić..

Po kilku sekundach z za drzwi wyłoniła się jakaś postać.

- Hasło. – usłyszałam z jego ust.

- Słucham? – no nie powiem, byłam zaskoczona.

- Hasło.. – powiedział trochę głośniej.

- Guma daj spokój. Już ci powiedzieliśmy przecież, że jesteś bezpieczny i nikt.. żaden kosmita cię nie porwie.. – usłyszałam głos za sobą. Zobaczyłam, że to Kurek. Początkowo mnie nie poznał. Gdy tylko załapał kim jestem zaczął się śmiać.

- Musisz na nich uważać.. – zaśmiał się. – Kretyni.

- Dziękuję za radę. – poklepałam go po ramieniu.

Po chwili przypomniałam sobie o swojej walizce… Miał ją Wojtek.. Rozejrzałam się w około. Nigdzie go nie było…

Zostawiłam Kurka i wróciłam się o kilka kroków. Nagle usłyszałam jakieś głosy. Postanowiłam dowiedzieć się o co chodzi. Gdy usłyszałam ich rozmowę zastygłam.

- Myślisz, że mógłbym hasać w takich majteczkach?  - usłyszałam męski głos.

- Chyba, że na głowie. – roześmiał się drugi.

Wyszłam z za ściany i zobaczyłam MOJĄ OTWARTĄ WALIZKĘ w rękach dwóch mężczyzn. Poznałam, że jeden to Bartman, a drugi Kubiak. Oni oglądali moją bieliznę, ubrania..

- Co wy robicie? – wpadłam z wrzaskiem i zabrałam im moją walizkę.

- To twoje? – cofnął się Kubiak.

- Nie no twoje. – zironizowałam.

- Wyluzuj. Chociaż.. te to ładne. – powiedział Bartman trzymając w ręku moje stringi.

Od razu wyrwałam mu je z rąk. Speszona poszłam w głąb korytarzem. Już mnie ten facet wkurzył. Wiedziałam, że nie będę miała z nimi najlepszych kontaktów… Po drodze spotkałam mojego tatę. Dowiedziałam się, że mam pokój z Kaśką i Klaudią. Wiedziałam, że nie będzie zbyt dobrej atmosfery. A szczególnie między mną, a Plastikiem…

Skierowałam się do naszego pokoju.

***********************

Pierwsze przygody w Spale (y)
#Alekstakisłodki
#Muzajwspale
#Rudydziwnytakbardzo
#Przygodomciągdalszy
Podoba się? ;)
Cieszę się, ze chętnie komentujecie :)
Pozdrawiam ;*